Pisarz Korol Dickens w znakomitej powieści Klub Pickwicka (jego pierwsza powieść!) dokładnie opisał postać służącego Joe. Jego zachowanie odpowiada typowym objawom bezdechu sennego. Pod koniec XIX wieku angielski lekarz po raz pierwszy zwrócił uwagę na historię Joego. W trakcie posiedzenia lekarskiego, kilkadziesiąt lat później inny lekarz użył określenia zespół Pickwicka do opisania zespołu bezdechu, któremu towarzyszy otyłość. Termin ten wyszedł z użycia, jednakże niektórzy klinicyści określenie zespół Pickwicka stosują w przypadku przerostu mięśnia prawej komory serca. Ostatecznie prowadzi to do przeciążenia prawej komory serca i niewydolności krążenia. Przerost ten zwykle spowodowany jest otyłością i bezdechem w stopniu ciężkim. Przykład Joego pokazuje, że bezdech nie jest chorobą XX wieku, a spostrzegawczy Dickens zaobserwował objawy w swoim najbliższym otoczeniu… bądź u siebie samego.
Karol Dickens umarł na drugi udar mózgu, a bezdech pogarsza rokowanie pacjenta z udarem, a także zwiększa ryzyko wystąpienia kolejnego udaru.
Źródło obrazka: Wikimedia Commons (public domain)
.jpg){kind=link}